당신은 주제를 찾고 있습니까 “skurcze grzbietu u kota – Kotka Lawenda skurcze grzbietu i bicie ogonem“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.dianhac.com.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: ppa.dianhac.com.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다.
Szacuje się, że około 44% wszystkich zwierząt towarzyszących stanowią koty. Nie są to już półdzikie, przydomowe zwierzęta służące człowiekowi jedynie do ochrony piwnic i budynków gospodarczych przed szkodnikami. Wraz ze wzrostem ilości kotów w gospodarstwach domowych na przestrzeni ostatnich lat wzrosła również świadomość właścicieli co do ich właściwego żywienia i pielęgnacji. Znajdują się one pod stałą opieką weterynaryjną, są regularnie szczepione i odrobaczane. Koci pacjenci są również coraz częściej diagnozowani i leczeni z powodu licznych chorób, o których istnieniu jeszcze kilka lat temu wielu z nas nie miało pojęcia. Nie oznacza to wcale, że koty są obecnie mniej odporne i częściej chorują. Świadczy to przede wszystkim o zmianie podejścia ludzi do tych zwierząt. Świadomy właściciel w trosce o zdrowie i życie swojego pupila nie przeoczy najdrobniejszego objawu czy zmiany w zachowaniu swojego kota. A ponieważ takich właścicieli jest obecnie zdecydowanie więcej, przybywa również pacjentów. Lekarze weterynarii coraz częściej mają do czynienia z nowymi lub niegdyś niezwykle rzadko występującymi schorzeniami, które stają się coraz bardziej powszechne. Do takich chorób należy FHS czyli z angielskiego feline hyperesthesia syndrome. Zespół niespokojnej sierści lub inaczej syndrom falującej skóry to rzadka choroba, co do której nadal trwają spory. Według części badaczy ma ona podłoże neurologiczne i uważana jest za rodzaj kociej epilepsji. Większość zaś uważa, że związana jest ona wyłącznie z behawiorem i że decydują o niej jedynie bodźce zewnętrzne. Mimo, że znana jest od przeszło 15 lat nadal przysparza weterynarzom wielu trudności w rozpoznaniu oraz leczeniu. Charakteryzują ją nieswoiste objawy, mogące być przyporządkowane wielu innym schorzeniom czy dolegliwościom, przez co postawienie właściwej diagnozy możliwe jest jedynie po ich wykluczeniu. Każdy kot dotknięty FHS może wykazywać nieco odmienne objawy o różnym nasileniu, częstotliwości pojawiania się, wywołane przez inną przyczynę. Najczęściej opisywanymi przez właścicieli takich zwierząt niepokojącymi symptomami są: rozszerzone źrenice, wpatrywanie się w przestrzeń gwałtowne zrywanie się z miejsca bez widocznej przyczyny bieganie po domu, przypominające paniczną ucieczkę nerwowe poruszanie skórą na grzbiecie, machanie ogonem gryzienie łap i ogona, wylizywanie sierści bez opamiętania drgawki, skurcze ciała pogoń bądź ucieczka przed niewidzialnym celem nagłe zmiany nastroju z euforycznego na agresywny ataki strachu, chowanie się w trudno dostępnych miejscach, poszukiwanie bezpieczeństwa na kolanach właściciela dyszenie, zastyganie z otwartym pyszczkiem, ślinotok nadwrażliwość na dotyk tylnych części ciała oddawanie moczu poza kuwetą długotrwała, uporczywa wokalizacja Pamiętajmy, że jeżeli nasz kot przejawia którekolwiek z powyższych objawów nie musi to wcale oznaczać, że cierpi na FHS. Jak już wspomniałam wcześniej, większość z tych symptomów jest charakterystyczna dla różnych chorób, które mają bezpośredni wpływ na układ nerwowy, skórę i mięśnie. Urazy kręgosłupa i kończyn czy stany zapalne stawów mogą powodować nadwrażliwość przy dotyku. Ból im towarzyszący często prowadzi do nagłego wybudzania ze snu, pomiaukiwania, nadmiernego wylizywania i wygryzania sierści. Dolegliwości ze strony kręgosłupa nierzadko skutkują drganiem i falowaniem skóry na grzbiecie. Podobne objawy wywołują również pasożyty zewnętrzne. Drążące w skórze larwy, przemieszczające się i gryzące pchły irytują zwierzę powodując nagłe podskoki i zrywy z miejsca oraz intensywne lizanie podrażnionych okolic ciała. Uporczywy świąd prowadzący niekiedy nawet do samookaleczeń wywołują często grzybice i alergie skórne oraz pokarmowe. Poza tym autoagresja w stosunku do własnych kończyn czy ogona może być spowodowana także obecnością ciała obcego lub stanami zapalnymi trudnymi do zdiagnozowania na pierwszy rzut oka. Oddawanie moczu poza kuwetą, głośna wokalizacja oraz nerwowość świadczą najczęściej o schorzeniach układu moczowego. Postawienie prawidłowej diagnozy możliwe jest jedynie poprzez wykluczenie powyższych dolegliwości. Lekarze weterynarii na ogół zaczynają od badania pod kątem robaczyc, ciał obcych, urazów zewnętrznych oraz alergii przechodząc kolejno do schorzeń wymagających bardziej szczegółowej diagnostyki obejmującej badania moczu, krwi, poziom hormonów, usg, rtg oraz rezonans magnetyczny. Niezwykle ważne jest wykluczenie białaczki kociej oraz nadczynności tarczycy przed przystąpieniem do leczenia FHS. W chwili gdy badania na obecność którejkolwiek z chorób dadzą wynik negatywny, lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad, mający na celu zlokalizowanie czynnika wywołującego niepokojące objawy. Wraz z właścicielem kota dokonuje dokładnej analizy środowiska w jakim zwierzę przebywa, trybu jego życia, pokarmu jaki kot dostaje oraz co najważniejsze sytuacji w jakich dochodzi do ataków. Należy pamiętać, że FHS jest chorobą o objawach pojawiających się epizodycznie, mającą na ogół charakter przewlekły. W zależności od jej nasilenia, ilości i częstości występowania powodujących ją bodźców, choroba może ujawniać się od kilku razy na dobę po kilka razy do roku albo pozostawać uśpiona na wiele lat. Nie istnieje ani konkretny wiek ani rasa czy płeć szczególnie predysponowana do zachorowań na FHS. Z całą pewnością jednak najbardziej podatne są osobniki wrażliwe, o postawie uległej wobec człowieka oraz innych kotów, strachliwe lub po tzw. przejściach. Łatwiej ulegają one emocjom, często posiadają trwałe urazy psychiczne ściśle związane z konkretną sytuacją, dźwiękiem czy przedmiotem. Nie jest jednak powiedziane, że nawet do tej pory spokojny i zupełnie normalny kot nigdy nie zapadnie na FHS. Choroba ta objawia się również w wyniku zaistnienia w życiu zwierzęcia zupełnie nowych sytuacji takich jak remont, podróż, przeprowadzka, kolejny kot, inny mieszkaniec domu itp. Na ogół objawy mijają wraz z przywyknięciem kota do zaistniałych zmian i wracają jedynie w chwili, gdy zwierzę ponownie zostanie wystawione na działanie stresującego czynnika. Najłatwiejszym do rozpoznania a co za tym idzie również do leczenia powodem uaktywniania się FHS jest nadwrażliwość skóry ogona, kończyn oraz tylnej części grzbietu na dotyk. Zwierzę głaskane czy drapane w tych miejscach staje się niespokojne i zaczyna przejawiać charakterystyczne dla choroby objawy. Jest to najłagodniejsza forma FHS, w rzeczywistości nie tyle wymagająca leczenia, co jedynie unikania nadwrażliwych miejsc na ciele kota w czasie pieszczot lub zabaw. Jednocześnie należy tutaj zwrócić uwagę na źródło nadwrażliwości. Jeżeli kot z natury od zawsze był przeczulony na punkcie dotykania specyficznych miejsc na jego ciele, to najzwyczajniej w świecie zostawmy je w spokoju. Natomiast jeśli nagle zaczął wykazywać niechęć do pieszczot w miejscach, gdzie do tej pory mu to nie przeszkadzało, należy sprawdzić czy powodem nie jest przesuszenie skóry, stan zapalny lub pasożyty. Część cierpiących na FHS kotów przebywających w mieszkaniach wykazuje skłonności do nawrotów choroby w okresie jesienno-zimowym. Włączone kaloryfery, suche powietrze, wymiana sierści na gęstszą mogą powodować osłabienie kondycji skóry i jej nadmierne przesuszenie. Dochodzi wtedy do drgań i falowania grzbietu, intensywnego wylizywania, podrygiwania ogonem i kończynami. Należy w tym czasie szczególnie zadbać o odpowiednie nawilżenie skóry zwierzęcia poprzez stosowanie bogatszej w kwasy omega diety i odpowiednie kosmetyki pielęgnacyjne. Niektórzy właściciele sygnalizują, że w czasie ataku głaskanie mokrą ręką pozwala szybciej uspokoić kota. Zdarzają się również przypadki zwierząt, u których ataki FHS mają ścisły związek z nadwrażliwością pokarmową. Koty nie tolerujące przykładowo laktozy mogą doznawać dolegliwości skórnych niedługo po podaniu mleka. Pojawiający się świąd powoduje falowanie skóry na grzbiecie, uporczywe wygryzanie sierści, drapanie, nagłe zrywanie się z miejsca jakby kota coś ugryzło. Unikanie składnika drażniącego w diecie z reguły załatwia sprawę. Należy zwrócić tutaj uwagę na fakt, że nadwrażliwość to jeszcze nie alergia i może nie zostać wykryta w testach alergicznych. Kolejnym z czynników wywołujących FHS jest nuda. Zwierzę pozbawione uwagi ze strony właściciela popada w skrajne stany emocjonalne od apatii po euforię. Ograniczony czterema ścianami domowy kot jest sfrustrowany brakiem zajęcia i możliwości wybiegania się. Powoduje to u niego odruchy nerwowe warunkowane pogorszeniem stanu psychicznego najczęściej takie jak: nagłe zrywy z miejsca, pogonie za niewidzialnym celem, nerwowe machanie ogonem, autoagresja itp. Postępowanie w takich sytuacjach wymaga od właściciela dużo cierpliwości i empatii. Próba uspokojenia kota w trakcie takiego ataku jest najczęściej bezcelowa i może skończyć się podrapaniem lub pogryzieniem przez szalejące zwierzę. Dlatego należy dołożyć wszelkich starań by do ataków nie dochodziło poprzez zapewnienie kotu odpowiednio dużo uwagi i rozrywek. Znane są przypadki, w których zmiana środowiska życia kota np. przeprowadzka do większego mieszkania, domu czy na wieś pozwoliła na całkowite jego wyleczenie. Najtrudniej diagnozuje się osobniki o wyjątkowej wrażliwości i podatności na stres. Niekiedy wystarczy pozornie nic nie znaczący bodziec aby wywołać u kota atak. Może to być np. stukanie butów na klatce schodowej, sąsiad wiercący dziurę w ścianie, zbyt głośno grające radio, szumiący prysznic czy nawet zmiana płynu do mycia podłóg. Z niewiadomych przyczyn kojarzą się one kotu z sytuacją zagrożenia i wywołują panikę prowadzącą do wystąpienia dalszych, opisanych wcześniej symptomów. Niestety niewielu właścicielom udaje się jednoznacznie określić czynnik stresogenny i mimo wyeliminowania z otoczenia kota wszystkiego, co mogłoby go zdenerwować, w dalszym ciągu są świadkami ataków, tyle że bardziej sporadycznych. W takich chwilach zaskakująco pomocne okazuje się wzięcie kota na kolana, przytulenie go i mówienie do niego łagodnym tonem. Pojawienie się w domu kolejnego kota lub innego zwierzęcia również może skutkować rozwojem FHS. Wynika to z wrodzonej uległości i strachu konkretnego zwierzęcia przed osobnikiem dominującym. W takich wypadkach trudno jest mówić o eliminacji bodźca wywołującego chorobę. Należy więc dołożyć wszelkich starań aby zwierzęta miały zapewnione, przynajmniej dopóki się wzajemnie nie zaakceptują, osobne miejsca do wypoczynku i spożywania posiłków oraz inne pory zabaw. Odpowiednio zaaranżowane wprowadzenie nowego zwierzaka do domu, wraz z zachowaniem przestrzeni osobistej zamieszkującego już w nim kota, pozwoli na ograniczenie stresu i ułatwi późniejszą socjalizację. FHS jest chorobą dość skomplikowaną w leczeniu, dlatego w jej przypadku niezwykle ważna jest profilaktyka. Zdarzają się koty, które doznały w swoim życiu jednego, dwóch ataków albo takie, którym przytrafiają się one nawet kilka razy dziennie. Najczęściej jednak objawy nawrotów choroby pojawiają się raz na kilka tygodni lub miesięcy. W łagodnym przebiegu FHS zaleca się odizolowanie kota od czynnika stresogennego i w zależności od podłoża choroby, zaspokojenie jego potrzeb. Kotu cierpiącemu z powodu strachu powinniśmy zapewnić ciszę, spokój, relaksujące głaskanie, znudzonemu odpowiednią dawkę ruchu i zabawy itd. Bywają jednak koty, które dosłownie szaleją z bliżej nieokreślonych przyczyn i żadne działania ze strony właściciela nie prowadzą do poprawy stanu zdrowia zwierzęcia. Wtedy konieczna staje się wizyta u weterynarza i podanie środków uspokajających. Wadą takiego rozwiązania jest dodatkowy stres związany z jazdą samochodem, nowym otoczeniem czy samym badaniem. Poza tym środki farmakologiczne jedynie przytłumiają objawy na krótki czas i otumaniają zwierzę, ale jak już wspomniałam niekiedy są one konieczne. Pamiętajmy: NIGDY NIE NALEŻY PODAWAĆ KOTU ANI LUDZKICH, ANI ŻADNYCH INNYCH LEKÓW NA WŁASNĄ RĘKĘ! W przypadku kotów o bardzo silnej autoagresji i agresji wobec właściciela, doświadczających ataków niezwykle często, weterynarze przepisują tabletki, czopki i zastrzyki uspokajające, które można podać samodzielnie po wcześniejszej konsultacji z lekarzem, bez potrzeby zabierania kota do lecznicy i narażania na dodatkowy stres. Warto też pomyśleć o zmianie karmy na taką, która pomoże zmniejszyć wrażliwość zwierzęcia na stres np. Royal Canin Calm. Dostarcza ona odpowiednią ilość L-tryptofanu – składnika niezbędnego do syntezy serotoniny czyli biologicznie czynnej substancji pełniącej funkcję ważnego neuroprzekaźnika w układzie nerwowym. Hormon ten reguluje nastrój, wpływa na zachowanie i odpowiada za prawidłowy sen. Ponadto receptura karm Calm zawiera otrzymywaną z mleka, naturalną substancję o działaniu uspokajającym – alfa-kazozepinę. Jest to bioaktywny peptyd wyizolowany z mleka wykazujący działanie uspokajające porównywalne z działaniem leków przeciwdepresyjnych. Prowadzone u ludzi oraz zwierząt obserwacje wykazały, że noworodki i oseski wyraźne uspokajają się po spożyciu mleka. Wynika to z działania alfa-kazozepiny, uwalnianej z mleka pod wpływem enzymu trypsyny. U kotów jej pozytywny wpływ widoczny jest szczególnie w przypadkach reakcji na nieznane osoby, reakcji lękowych, układowych objawów stresu (problemy urologiczne, dermatologiczne i gastroenterologiczne). Pamiętajmy, że wiele zachowań, które mogą wydawać się nam podejrzane leży w kociej naturze, co nie musi od razu oznaczać zachorowania na FHS. Naszą uwagę powinny zwrócić przede wszystkim gwałtowne zmiany w behawiorze naszego podopiecznego. Nie ma co przejmować się, jeżeli zwierzak od zawsze urządza pogonie po mieszkaniu gdy jest w nastroju do zabawy, albo gdy faluje mu sierść niedługo po wyczesywaniu. Niektóre koty otrzepują łapy po skończonym posiłku, inne zaś szczególnie dbają o kondycję sierści, wylizując ją pozornie zbyt intensywnie. Do nas należy obserwacja zachowań kota i ocena, które z nich są zupełnie normalne, a które znacząco odbiegają od normy. Dbałość o jak najlepsze warunki do życia naszego pupila pozwoli nam zapobiec nie tylko FHS ale również wielu innym dolegliwościom i chorobom. Bibliografia:
Lista popularnych roślin niebezpiecznych dla kota. aglaonema – roślina umiarkowanie toksyczna, jej spożycie wywołuje u kota ślinotok, podrażnienie śluzówki żołądka oraz błony śluzowej jamy ustnej i gardła; alocasia – roślina silnie toksyczna; pierwsze objawy zatrucia to ślinotok i podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej Przejdź do zawartości O mnieKontakt AktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodziełaAktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodziełaAktualnościKategorieCzytelniaPrzepisyCiastkaRękodzieła Preparaty przeciwko kleszczom i pchłom, które mogą zatruć twojego kota. Pokaż większy obrazek Preparaty przeciwko kleszczom i pchłom, które mogą zatruć twojego kota. Choroby odkleszczowe to aktualnie już całoroczne zagrożenie dla ludzi i zwierząt, chronimy się przed nimi stosując różnego rodzaju preparaty insektobójcze. Przeczytałam dzisiaj artykuł zachęcający ludzi do stosowania preparatów insektobójczych zawierających permetrynę jako profilaktykę przeciw kleszczom. Permetrynę znajdziemy również w wielu preparatach insektobójczych dla psów. Permetryna to syntetyczny organiczny związek chemiczny zaliczany do insektycydów, należy do grupy syntetycznych pyretroidów, które od 1979 roku są stosowane w ochronie roślin i higienie sanitarnej. Pierwotnie jako preparaty owadobójcze stosowano pyretryny. Pyretryny to naturalne substancje pozyskiwane z roślin rodziny Chrysanthemum (złocienie) należy do nich złocień dalmatyński (Chrysanthemum cinerariifolium Vis. = Tanacetum cinerariaefolium ). Duże ilości pyretryny znajduje się w koszyczkach kwiatowych złocienia, które roślina wytwarza specjalnie w celu ochrony powstających nasion przed owadami. Właściwości pyretryny znane były już na początku XIX wieku, kiedy to z wysuszonych i zmielonych koszyczków kwiatowych uzyskiwano tzw. „proszek perski”, stosowano go do zwalczania pcheł i wszy. Złocień występuje dziko na terenie dawnej Jugosławii, ponadto w Turcji, Bułgarii i we Włoszech. W latach 20-tych XX w. zostały założone uprawy złocienia w Kenii i górzystych terenach innych państw Afryki Wschodniej w celu pozyskiwania suszonych koszyczków kwiatowych na skalę komercyjną. Obecnie złocień dalmatyński uprawiany jest także w Australii. Naturalna pyretryna jednak ulega szybkiemu rozpadowi (biodegradacji) pod wpływem światła i tlenu co sprawia, że traci swoje właściwości owadobójcze i roztoczobójcze. W latach 60-tych XX wieku badacze zaczęli szukać związków bardziej trwałych niż naturalna pyretryna i tak w 1965 r. Japończycy, a w 1967 r. Anglicy zsyntetyzowali analogi i pochodne naturalnej pyretryny i stworzyli pyretroidy. Pyretroidy – syntetyczne pochodne pyretryny są bardziej aktywne biologicznie i odporne na działanie promieni słonecznych niż naturalne pyretryny. Obecnie pyretroidy to jedna z najczęstszych stosowanych na świecie inskecytydów w produkcji rolniczej, zwierzęcej, w medycynie weterynaryjnej, a także w akcjach mających na celu zwalczanie wektorów malarii, żołtej gorączki, boreliozy, stosuję się je także powszechnie w gospodarstwach domowych. Człowieka i inne ssaki uważa się za znacznie mniej wrażliwe na działanie pyretroidów dzięki szybkiemu metabolizmowi oraz stałej i wyższej temperaturze głębokiej ciała niż u owadów oraz niskiej wrażliwości kanałów sodowych, które są docelowymi punktami działania pyretroidow jednak zarówno pyretryny jak i pyretroidy są toksyczne dla kotów. Zdjęcia poniżej pokazuje preparaty przeznaczone dla psów zawierające permetrynę ,oznakowane są one ikoną z przekreślonym kotem . Niestety zdarza się, że opiekun kota w ramach oszczędności kupuje preparaty dla psów i podaje go kotom zakładając, że skoro nazwa preparatu jest taka sama dla psa i kota tylko ilość jest inna to można podać, nie sprawdzają składu a ten może się zdecydowanie różnić. Aktualnie nieznana jest ich dawka toksyczna jednak na podstawie przypadków zgłoszonych do Animal Poison Control Center w USA, 1ml 45% pyretryny zastosowany na skórę 4,5 kilogramowego kota może spowodować zatrucie zagrażające życiu zwierzęcia. Dlaczego koty są podatne na zatrucie tymi substancjami ? Koty posiadają stosunkowo dużą powierzchnię ciała w porównaniu do masy, przez co stosując miejscowo preparaty z pyretroidami, mniejsze osobniki otrzymują stosunkowo dużą dawkę w mg/kg mc. Pyretroidy w celu usunięcia ich z organizmu, muszą zostać poddane procesowi utlenienia lub glukuronidacji. Koty niestety mają ograniczoną możliwość do przeprowadzania glukuronidacji, w związku z czym metabolity są gromadzone, a proces detoksykacji staje się nieefektywny. W preparatach znajdują się również inne substancje, które kot musi usunąć z organizmu a to sprawia że ma jeszcze bardziej ograniczione możliwości detoksykacji pyretroidów. Działanie toksyczne na koty. Działanie toksyczne dotyczy głównie centralnego i obwodowego układu nerwowego. Do zatrucie może dojść po zastosowaniu preparatów spot-on (np. przeznaczonych dla psów), podaniu doustnym, a nawet przez wdychanie. Warto pamiętać, że zarejestrowane produkty lecznicze, biobójcze i środki ochrony roślin zawierają pyretryny i pyretroidy w różnych stężeniach. Stężenia pyretryn i pyretroidów są najczęściej wyższe w produktach leczniczych i środkach biobójczych niż w środkach ochrony roślin. Po ekspozycji na preparaty zawierające pyretryny i pyretroich są ona szybko wchłaniane do układu krążenia kotów, następnie odwracalnie zmieniają funkcję kanałów sodowych wydłużając ich przewodnictwo co prowadzi do powtarzania impulsów nerwowych. Pyretryny i pyretroidy mogą ponoać barierę krew-mózg i wówczas wywołują objawy ze strony OUN ( ataki padaczkowe). Objawy zatrucia. Najczęściej natychmiast po ekspozycji, ale mogą wystąpić i do 72 godzin. Niskie dawki powodują parestezje, niekontrolowane skurcze mięśni skórnych tułowia, a także machanie łapami i uszami. Lizanie miejsc gdzie została podana substancja wywołuje ślinotok i wymioty Mogą wystąpić również drżenia pęczkowe mięśni, drgawki, przeczulica skóry, gorączka, ataksja, rozszerzenie źrenic, a nawet okresowa ślepota. Postępowanie opiekuna w przypadku ekspozycji kota na pyretryny lub pyretoidy. W celu pozbycia się preparatu najlepiej szybko wykąpać kota w ciepłej wodzie przy użyciu łagodnego detergentu, wysuszyć i okryć aby zapobiec hipotermii. Jak najszybciej zgłosić się do lekarza weterynarii, który poda niezbędne leki. Zapobieganie zatruciom. W celu ochrony przed owadami i roztoczami stosujmy preparaty wyłącznie przeznaczone dla kotów. Jeśli mamy w domu psy i koty, które przebywają blisko siebie, liżą się, śpią razem to albo stosujmy u psów preparaty nie zawierające pyretryny lub pyretroidów lub do czasu wchłonięcia się preparatu czyli przynajmniej 48 godzin izolujmy kota od psa. Podobne środki ostrożności stosujmy kiedy stosujemy preparaty na sobie czy innych członkach rodziny a także środki ochrony roślin w ogrodach czy domach. Mam nadzieję, że każdy z was będzie ostrożnie stosował perparaty zawierajace permetrynę czy perytroidy w obecności kotów. Jeśli mieliście jakieś przykre sytuacje związane z zatruciami lub reakcjami alergicznymi u waszych psów czy kotów po zastosowaniu preparatów podzielcie się swoimi doświaczeniami w komentarzach. 2020-04-30T02:06:23+02:00By Kasia Gryglewska|Kategorie: artykuły, Lifestyle, Produkty szkodliwe, Zdrowie i wychowanie|Tagi: choroby, dobry preparat przeciwko kleszcze, kleszcz u psa, lifestyle, porady lekarza weterynarri, porady weterynarza, preparat przeciwko pchłom, produkty szkodliwe, profilkatyka, szkodliwe dla kota, trujący dla kota|46 komentarzy Podoba ci się ten post. Udostępnij go. Dziękuje :) Z zawodu jestem lekarzem weterynarii, inż. zootechniki i behawiorystą zwierzęcym, od 16 lat prowadzę własną praktykę weterynaryjną i każdy mój pacjent ma odpowiednio dobraną dietę. Jestem członkiem European Society of Veterinary Clinical Ethology (ESVCE) oraz European Society of Veterinary and Comparative Nutrition (ESVCN). Uwielbiam gotować dla siebie a także dla swoich zwierzaków, a mamy w rodzinie cztery "mokre nosy" dwa psie i dwa kocie. Jestem wegetarianką z mnóstwem nowych pomysłów na kolejne dania i rękodzieła. Cenię ręcznie wykonane przedmioty ponieważ mają duszę. Podobne wpisy 46 komentarzy Roksana 09/04/2022 w 12:19- Odpowiedz Witam serdecznie. Założyłam psu obrożę Sabunol dobraną do wagi psa. dwie godziny później biedny tak źle sie czul i wymiotowal jakąś żółcią z pianą, ze postanowiłam ją natychmiast ściągnąć. Rano wszystko minęło i pieseł ma sie dobrze. Pytanie czy to możliwe że obroże przeciw kleszczom mogą powodować takie reakcje jak wymioty i złe samopoczucie? Kasia Gryglewska 27/04/2022 w 20:50- Odpowiedz możliwe, że pies jest uczulony na składniki tej obroży ,stąd taka reakcja. Małgorzata 07/10/2021 w 11:47- Odpowiedz No, niestety, Advantix, psa skropilam a potem resztką kota. Wiem wiem jestem głupia okropnie. Minęly dwa dni. Kot dostał ataku padaczkowego, więc szybko wet. Leki (sterydy i coś jeszcze jakieś dwa) i nawodnienie. Cały czas ma skurcze mimowolne. Bardzo szerokie źrenice, jestem z nim cały czas. Zmylam solidnie miejsca po zakropleniu. Jakie szanse? Tak mi głupio… Kasia Gryglewska 07/10/2021 w 21:55- Odpowiedz oj. Przykro mi , mam nadzieję, że kot z tego wyjdzie. Danuta 16/05/2021 w 11:54- Odpowiedz Co jeśli pokropilam kota preparatem na pchły i kleszcze przeznaczonym dla psów Kasia Gryglewska 23/05/2021 w 12:04- Odpowiedz Wszystko zależy od składu preparatu . O zatruciach konkretnymi substancjami napisalam w artykule, pod którym pani umieściła komentarz. Ewcia 09/10/2021 w 04:04- Odpowiedz Witam mojego kota sąsiad sprzyjał przypadkiem srodkiem na pchly podczas pryskania swojego psa skład: PYRETHRUM EXTRACT 25%, 1% w/w, PIPERONYL BUTOXIDE w/w kot odrazu uciekł czy muszę się obawiać? Kasia Gryglewska 10/10/2021 w 23:28- Odpowiedz Nie wiadomo ile przyjął kot ale ponieważ preparat jest toksyczny dla kotów to trzeba się obawiać zatrucia i powinien trafić do lecznicy. Katia 30/04/2021 w 12:52- Odpowiedz Dzień Dobry! Mam pytanie odnośnie obroży Foresto dla psów powyżej 8 kg. Czy zastosowanie jej u pieska będzie szkodliwe dla kota, który również z nami mieszka? Kasia Gryglewska 30/04/2021 w 19:58- Odpowiedz Proponuję zapoznać się z ulotką , ja nie stosuję obroży u swoich zwierząt ale zdaje się, że foresto dla psów > 8 kg , ma taki sam skład jak foresto dla kotów i psów < 8 kg więc nie powinno szkodzić kotom. Miałam natomiast przypadek z silną reakcją alergiczną u kota na foresto . Frocia 23/04/2021 w 09:17- Odpowiedz Dzień dobry. Zakropliłam dziś psu Frontline Combo. Pani w zoologicznej aptece poinformowała mnie, że ten preparat jest bezpieczny dla kota, który przebywa z psem w tym samym domu. Na opakowaniu jest skład i na szczęście nie ma w nim trującego dla kota składnika. Momo to, rozdzieliłam zwierzaki, wolę nie ryzykować. Kotu oczywiście nie podawałam psiego Frontlina. Sądzę, że takie prearaty powinny być bardzo dokładnie oznakowane a personel w sklepach zoologicznych uczulony szczególnie. Szukałam więcej informacji na temat szkodliwośći dla kotów leków przeciwinsektowych, nie ma ich zbyt wiele. Pozdrawiam Kasia Gryglewska 25/04/2021 w 17:41- Odpowiedz Frontline jednoskładnikowy z fipronilem tylko nie jest szkodliwy dla kotów ale jest np. frontline tri-act z trującą dla kotów permetryną i na opekowaniu jest oznakowanie, że nie wolno stosować dla kotów. Malwina 19/12/2020 w 03:57- Odpowiedz Witam . Podczas nakrapiania moich kotków kroplami na pchły i kleszcze , starsza kotka wylizała mlodszego kocurka co bylo skutkiem zatrucia sie Pyretroida .. dosłownie po kilku minutach biegala po domu wygięte w różne pozycje … leciała jej piana z pyska i miała obledne spojrzenie. Po godzinie od nakropienia byliśmy już u weterynarza … teraz już z nią chyba lepiej .. jest odizolowana i odpoczywa w osobnym pokoju z dużą ilością wody oraz kuweta. I moje pytanie brzmi … czy może zdazyć się tak że powodem tego zatrucia będa jakieś nieodwracalne skutki ?? Kasia Gryglewska 19/12/2020 w 15:37- Odpowiedz Rozumiem, że podała pani preparat przeznaczony dla psów a nie dla kotów ? Zatrucie pyretroidami może prowadzić do śmierci kota. Piotr 10/04/2021 w 19:31- Odpowiedz Dzień dobry Szukam preparatu do oprysku ogrodu który jest bezpieczny dla kotów. Niestety mam zatrzęsienie komarów i innej opcji nie ma, muszę robić opryski. Od zeszłego roku mam kota jak i moi sąsiedzi, nie chciałbym zrobić im krzywdy, niestety informacji jest jak na lekarstwo a lekarze weterynarii też nie chcą jednoznacznie określić jakie preparaty mogę stosować. Proszę o pomoc w tej kwestii. Kasia Gryglewska 15/04/2021 w 00:24- Odpowiedz Niestety też panu nie pomogę w tym temacie, my w naszym ogrodzie nie stosujemy żadnych oprysków przeciwko komarom . Sonia 10/08/2021 w 21:20- Odpowiedz Dzień dobry, kupiłam dla kota spray odstraszający kleszcze i inne insekty o nazwie Ixoder firmy dr Seidel – dla psów i kotów. W składzie są podane pyretryny i pyretroidy. W opisie produktu w internecie podana jest informacja że jest to naturalna permetryna stąd jest on bezpieczny dla kotów. Zastanawiam się czy można go stosować u kotów czy nie? Kasia Gryglewska 10/08/2021 w 22:11- Odpowiedz Dzień dobry , powinna pani skierować pytanie do producenta. Osobiście wybierałabym produkty bez permetryny dla kotów , na rynku jest tyle produktów , że jest w czym wybierać . BARBARA 26/11/2020 w 22:57- Odpowiedz Witam, proszę mi powiedzieć czy preparat Frontline w aerozolu jest bezpieczny dla kotów, chodzi mi o lizanie sierści, bo pilnowanie trzech futrzaków żeby się nie lizały będzie raczej niemożliwe. Pozdrawiam Kasia Gryglewska 27/11/2020 w 19:53- Odpowiedz Dzień dobry. Zgodnie z ulotą Frontline spray „Jest ważne aby uniemożliwić wylizywanie się zwierząt poddanych zabiegowi.” Pozdrawiam Martyna 17/11/2020 w 22:30- Odpowiedz Dając moim kotom i psom krople na pchły u jednego z kotow musiałam się pomylić i dałam krople dla psa bo tylko ona ma objawy ( trzęsie się i kicha ) trzęsienie przypomina mi padaczkę . Dzwoniłam do weterynarza o chyba 11 zgodził się przyjść mnie po 20:00 . Dostała kroplówkę i 4 zastrzyki . Z przejęcia nic nie zapamiętałam co dostała . Jest 22:29 a ja nie widzę różnicy . Czy będzie lepiej ? To kotek mojej córeczki , a to wszystko z mojej winy :-( Kasia Gryglewska 18/11/2020 w 20:24- Odpowiedz Przykro mi ale nie jestem w stanie udzielić pani odpowiedzi,na podstawie podanych przez panią informacji i nie widząc pacjenta. Najlepiej szukać lecznicy , która przyjmie pacjenta zaraz po zdarzeniu a nie po 9 godzinach od zdarzenia, tutaj ważny jest czas, dobrze jeśli jest to też klinika całodobowa gdzie możen zostawić zwierzę w szpitalu na obserwację. Mam nadzieję, że kotek przeżył. Martyna 22/11/2020 w 17:41- Odpowiedz Taaak, już jest super ! Migotka wróciła do żywych ❤️ Kasia Gryglewska 22/11/2020 w 17:44- Odpowiedz Bardzo się cieszę, że wszystko zakończyło się pomyślnie. Marta 30/10/2020 w 17:03- Odpowiedz witam, mam pytanie czy jaki środek na wszoły u kota zastosować do kąpieli? Czy może być ludzki szampon na wszy? Pozdrawiam Kasia Gryglewska 30/10/2020 w 19:13- Odpowiedz Dzień dobry. Może pani zastosować preparaty z fipronilem przeznaczone dla kotów. Gocanna 22/09/2020 w 09:40- Odpowiedz W naszym domu pojawiły się pluskwy. Pan od dezynsekcji twierdzi, że po 12 godzinach od zamgławiania permetryna nie jest już groźna dla kotów. Czy to prawda? Kasia Gryglewska 24/09/2020 w 19:38- Odpowiedz Nie jestem specjalistą od dezynsekcji, musiałaby pani spytać producenta, sprawdzić ulotkę … Osobiście bałabym się po tak krótkim czasie wpuścić kota . Kasia 24/08/2020 w 20:15- Odpowiedz Witam kotek jest z nami od ponad roku przybleda wysterylizowalismy goi był z nami w domu aż do wiosny poczuł smak wolności i wędruje i niestety przyniósł pchły był kąpany ma obroże i dostał krople na kark .Niestety pchły nie odpuszczają są w całym domu dziś kupiliśmy preparat sabunol do dezynfekcji domu i nie wiem czy to bezpieczny preparat dla niego Kasia Gryglewska 25/08/2020 w 09:33- Odpowiedz Dzień dobry Proszę sprawdzić skład , nie wiem jaki preparat ppaństwo dokładnie kupili ale jest Sabunol , który zawiera permetrynę , jesli tak to tak jak opisałam w artykule permetryna jest niebezpieczna dla kotów i na opakowaniu jest ostrzeżenie. Pchły potrafią się utrzymywać w domu do pół roku, podstawa to posprżatanie mieszkania, wypranie wszystkiego co można, podłogi można umyś wodą z octem a na kota stosować regularnie dobre preparaty np. vectra 3 D dlla kotów. Sławek 19/08/2020 w 07:26- Odpowiedz Ktoś mi powie jaki preparat na komary stosować w domu? Nie chcę narazić kota na niebezpieczeństwo, niestety plaga komarów jest nie do zniesienia. Kasia Gryglewska 20/08/2020 w 13:41- Odpowiedz Najlepiej siatki w okna wstawić. :) Aneta 06/07/2020 w 12:14- Odpowiedz Dzień dobry, Szukam właśnie skutecznego preparatu przeciwko kleszczom, który chcę zastosować jako dodatek do obroży Foresto dla psów i znalazłam taki preparat: Skuteczny na kleszcze, komary itp. profesjonalny środek dla ludzi i zwierząt BIO-insektal® (niemiecki) 500 ml w płynie (atomizer) do częstego stosowania to 100% naturalne pyretrum (Chrysanthemum cinerariaefolium czyli inaczej kwiat złocienia dalmatyńskiego ) bez chemii , prawie bezwonny, przyjazny nawet alergikom. W opisie, jest informacja, że można go stosować u psów i kotów, ale po przeczytaniu Pani artykułu, wstrzymałam się zakupem, bo mam w domu koty i nie chciałabym im zaszkodzić. Czy mogę poprosić o Pani opinię? Bardzo dziękuję i pozdrawiam Aneta Kempa Kasia Gryglewska 06/07/2020 w 21:31- Odpowiedz Nie znam tej firmy, proponuję skontaktować się z producentem i zapytać o rejestrację dla kotów i badania na kotach. Najelepiej wybierać prepraty, które mają staus leku weterynaryjnego i są wydawane na receptę lekarza weterynarii. Ja podtrzymuję informację, które napiałam w artykule. Monika 14/03/2021 w 22:19- Odpowiedz Witam mój pies polizał krople od pcheł stało się to w sobotę wieczorem dziś mamy niedzielę moja sunia ma straszne duszności jest wystraszona do weterynarza możliwa wizyta jest dopiero w poniedziałek rano czy może to doprowadzić do zgonu psa? Kasia Gryglewska 14/03/2021 w 23:27- Odpowiedz Z całym szacunkiem ale w takich sytuacjach nie należy szukać pomocy on-line tylko jechać z psem do kliniki całodobowej, nikt nie oceni stanu pani psa ani nie udzieli pomocy nie widząc go. Nie czeka się tylko szuka kliniki całodobwej jak nie w pani miescowości to gdzieś indziej. Jeśli pies ma duszności i jest to np. objaw silenej reakcji alergicznej, mogacej doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego to może dość do śmierci i to w krótkim czasie, a zatrucie lekiem to swoją drogą może prowadzić do różnych stanów w zależy od ilości i wrażliwości danego psa. Malgo 02/07/2020 w 20:17- Odpowiedz Moje koty dostały na kark happs herbal dla średnich psów. Córka dała pomyłkowo każdemu po całej ampułce. Minęło 6 godz. Są trochę śpiące. Tak że daly sue wykąpać. Gdzie nigdy się nie kąpały… Siedzą teraz u sue liżą… O tej porze nie przyjmuje żaden weterynarz. Nie wiem ci jeszcze mogę zrobić? Kasia Gryglewska 03/07/2020 w 08:13- Odpowiedz Niestety ale zawsze w takiej sytuacji należy zgłosić się do lekarza weterynarii , trzeba szukać czynnego gabinetu, aż sie znajdzie. W każdej gminie jest wyznaczona lecznica, która powinna panią przyjąć, jak nie to jechać do innej miejscowości. Gdyby pani córka zjadła trujące tabletki i szpital w pani miejscowości byłby zamknięty myślę, że szukałaby pani dalej, takie samo postępowanie jest przy zwierzętach. Komantarz napisała pania o godzinie wcześniej zdążyła pani koty wykąpac wiele większych gabinetów jest czynnych do godziny 20-22 więc myślę, że udałoby się pani poszukać czynnego gabinetu. Mam nadzieję, że koty mimo wszystko przeżyły. Janina 30/05/2020 w 19:06- Odpowiedz Dzień dobry. Po podaniu kotu leku na kleszcze i pchły Bravecto doszło do silnego zatrucia organizmu u mojego kota. Kot bardzo cierpiał wymiotował. Po wizycie u weterynarza , dlugim leczeniu kot jest nadal w złym stanie. Niestety po badaniu krwi okazało się, że ma chore nerki, wątrobę i cukrzycę. Mój ukochany kot umiera. Czy jest szansa na wyleczenie? Kasia Gryglewska 30/05/2020 w 21:17- Odpowiedz Współczuję ale nie jestem w stanie odpowiedzieć na pani pytania, nie znając przypadku, wyników.. musi pani pytac lekarza prowadzącego ale czytając listę chorób, które pani wymieniła myślę, że kot już był chory przed podaniem bravecto, może źle się poczuł po podaniu i dopiero to sprawiło, że zostały wykonane badania i wykazały problemy ze zdrowiem kota. Zatrucie nie może spowodować cukrzycy więc kot już musiał być chory , a w wyniku cukrzycy mogło dojść do problemów z wątrobą i nerkami. Mam nadzieję, że uda się kota uratować. Iwona 15/05/2020 w 00:08- Odpowiedz Dzień dobry, proszę o informację, co można podać kotce jeśli już doszło do zatrucia a weterynarz jest niedostępny. Czy nim pojedziemy do Weterynarza możemy coś podać kotce aby jej pomóc. będę wdzięczna za pomoc w dobie COVID-19 mam problem z wizytą u weterynarza. Kasia Gryglewska 16/05/2020 w 00:50- Odpowiedz Jeśli doszło dozatrucia to nalezy natychmiast udać się do lekarza weterynarii, gabinety weterynaryjne pracują i nie ma problemów w związku z COVID-19. Wyłącznie lekarz weterynarii może pomóc w takiej sytuacji im szybciej zwierze dotrze do lecznicy tym więsze są szanse na uratowanie kota. Bożena 28/04/2020 w 15:11- Odpowiedz Dziękuję za ten artykuł, który przeczytałam z wielkim zainteresowaniem, ponieważ właśnie przeżywamy przypadek ciężkiego zatrucia naszej kotki. Wcześniej podejrzewałam, a teraz jestem już prawie pewna, że przyczyną były środki ochrony roślin, zastosowane na polu uprawnym w bezpośrednim sąsiedztwie naszej posesji. Zauważyłam, że w jednym ze zdań brakuje zakończenia, a wydaje mi się ono bardzo istotne. Czy mogłabym prosić o jego uzupełnienie? „Pyretroidy w celu usunięcia ich z organizmu, muszą zostać poddane procesowi utlenienia lub glukuronidacji a okazuje się, że koty mają ograniczoną możliwość do przeprowadzania glukuronidacji i dlatego proces detoksykacji u kotów jest…” Kasia Gryglewska 30/04/2020 w 02:08- Odpowiedz Dziękuję za miły komentarz i zwrócenie uwagi na brakujące słowo w tekście. Już uzupełniłam. Marta 15/06/2020 w 07:48- Odpowiedz Bardzo potrzebny artykuł. Dopiero od niedawna jestem posiadacza dwóch kotów wychodzących. A jak aplikować im krople typu spot, tak aby nie wylizaly sobie go wzajemnie? Najbezpieczniej będzie odizolowac je po zakropkeniu? Przez jaki czas? Kasia Gryglewska 15/06/2020 w 11:48- Odpowiedz Cieszę się, że artykuł przydatny. Jeśli chodzi o sposób aplikacji to każdy producent w ulotce opisuje jak aplikować w przypadku kotów to najczęściej skóra karku gdzie kot nie sięgnie. Jeśli koty zyja tak blisko, że jest opcja że będą sobie zlizywać preparat to najlepiej je oddzielić , na jak długo tu również trzeba sprawdzić w ulotce jaki jest czas wchłaniania najczęściej to 48 godzin. Te preparaty najczęściej sa dla kotów tak niesmaczne, że nie są zainteresowane ich zjadaniem. Po podaniu dobrze jest kota czymś zainteresować aby nie myślał o tym, że podano mu preparat. Page load linkDermatozy behawioralne (czyli mające uwarunkowania psychiczne) należą do problemów spotykanych w dermatologii małych zwierząt. Problemy tego typu zdarzają się zarówno u psów jak i kotów, ale to kot jest gatunkiem, u którego różnego typu zaburzenia behawioralne występują częściej. Te z nich, które dają objawy dotyczące
Chociaż może to nie wydawać się normalne, skurcze mięśni u psów są bardzo częste, szczególnie u psów, które stale uprawiają sport i tych, które się postarzały. Chociaż skurcze mięśni niekoniecznie są śmiertelne, zwykle powodują wiele bólu. Jej obecność może świadczyć o poważniejszych stanach wymagających oceny weterynaryjnej. Aby dowiedzieć się więcej o skurczach u psów, zapraszamy do dalszej lektury tego artykułu. Wskaźnik1 Skurcze u psów2 Co to są skurcze?3 Objawy 4 Główne przyczyny Inne przyczyny 5 Co zrobić, jeśli pies ma skurcze? Inne metody leczenia problemów z mięśniami6 Jak zapobiegać skurczom psów? Chociaż nie są one łatwe do rozpoznania gołym okiem, skurcze u psów są częstsze niż się zwykle wydaje. Chociaż ten rodzaj dolegliwości mięśniowej może dotyczyć każdej rasy psów, szczególnie dotykają ją osoby uprawiające sport, ponieważ często wiąże się z siniakami lub urazami spowodowanymi nadmiernym wysiłkiem fizycznym. Są również powszechne u starszych zwierząt ze względu na naturalną degradację ich tkanki mięśniowej, typową dla starzenia. Wielokrotnie uważamy skurcze za „drobną niedogodność”, ale mimowolne skurcze u psów mogą powodować silny ból i pogarszać ich jakość życia oraz zdolność poruszania się. W kolejnych akapitach podzielimy się informacjami o skurczach psów, ich objawach, przyczynach i metodach zapobiegania. Co to są skurcze? Każdy nagły i mimowolny skurcz niektórych mięśni nazywany jest skurczem. Z pewnością każdy psi mięsień może cierpieć na skurcze, ale przede wszystkim mają one tendencję do wpływania na mięśnie nóg i łap. Chociaż mimowolne skurcze mogą wystąpić bez bólu, skurcze u psów mogą czasami być tak bolesne, że zwierzę przez pewien czas nie może się poruszać. Z drugiej strony niezwykle ważne jest, aby pamiętać, że napady padaczkowe u psów, czy to padaczkowe, czy nie, składają się z wielu powtarzających się skurczów mięśni. Takie skurcze powstają w wyniku elektrycznej aktywności mózgu. Objawy Intensywność i czas trwania objawów, które pies może wykazywać podczas skurczów, będzie logicznie zależeć od tego, jak poważne są skurcze. Najbardziej charakterystyczna symptomatologia skurczów psów wyraża się w: Wytrzymałość los músculos ból mięśni niezdolność do poruszania się W najcięższych przypadkach pies może zapaść się i cierpieć na drgawki, mimo że epizody te są nietypowe i rzadkie. Główne przyczyny Jak już wspomniano, najważniejszą przyczyną skurczu mięśni psów jest zwykle nadmierny wysiłek fizyczny lub niewłaściwe wykonanie jakiegoś ćwiczenia. Podczas nieproporcjonalnego wysiłku każdy mięsień podlega nadmiernemu napięciu, co może powodować mimowolne skurcze. Z tego powodu psy uprawiające sport lub wykonujące bardzo wymagające procedury treningowe są bardziej podatne na te problemy z mięśniami. Jednak znane są również inne stany, które wywołują skurcze mięśni psów, takie jak: Nadmierny wysiłek: Kiedy pies bawi się lub biega bardzo ciężko lub przez długi czas, jego mięśnie mają tendencję do odbijania się i cierpienia z powodu intensywności tej aktywności. Odwodnienie, szczególnie częste u psów, które nie nawadniają się odpowiednio podczas rutynowych ćwiczeń. Urazy na wysokości nóg lub pleców, produkt wypadków, urazów, stłuczeń, bójek itp. Uszczypnięty lub uszczypnięty nerw: Nerwy pod naciskiem mogą powodować silny ból psa, niezdarny spacer lub próbować ugryźć część ciała, która powoduje mu ból. Ta sytuacja jest zwykle spowodowana nadmiernym naciskiem, który uciska obszar wokół nerwu. Ból można porównać do czucia igieł. Czas potrzebny psu na uwolnienie się od przebitego nerwu będzie zależał od jego ciężkości. Napięty mięsień: mięsień, który skurczył się i wytworzył zbyt duży nacisk po stymulacji do dalszego działania, szczególnie po skurczu, jest często nazywany mięśniem skurczonym lub zawęźlonym. Sęki powodują u psa wiele bólu, mogą powodować nieprawidłowe chodzenie i ograniczają zakres ruchu. Aby pomóc psu regularnie złagodzić skurcze mięśni, zaleca się masaże i terapię cieplną. Przewlekły stres, który zwykle powoduje nadmierną i długotrwałą sztywność mięśni, która sprzyja pojawianiu się skurczów i skurczów. Osłabienie mięśni, które jest zwykle związane z istniejącą wcześniej chorobą, wrodzonymi deformacjami, niedożywieniem, brakiem aktywności fizycznej lub samym starzeniem się, które pociąga za sobą degradację kości i tkanek mięśniowych. Skurcze mięśni podczas snu: W głębokim śnie mózg psa zazwyczaj doświadcza wyższego poziomu aktywności, co może wyjaśniać, dlaczego niektóre psy (i ludzie) często wiją się podczas snu. Jeśli podejrzewasz, że przez cały sen pies ma napad padaczkowy, postaraj się go ostrożnie obudzić. Jeśli nic się nie dzieje, zwierzę natychmiast się trzęsie, ale jeśli ma napad niepadaczkowy, budzenie się zajmie znacznie więcej czasu. Inne przyczyny Znane są inne przyczyny, chociaż odgrywają one drugorzędną rolę, mogą również powodować skurcze u psów. Oni są: Skurcze, które mogą wystąpić po urazie lub jako oznaka patologii leżącej u podstaw, takiej jak rak nosówki lub psa, zaburzeń metabolicznych, takich jak hipoglikemia, lub z powodu wrodzonych deformacji. Guzy mózgu i zaburzenia neurologiczne obejmujące częściową lub całkowitą utratę funkcji nerwów. Trudności w krążeniu, które mogą wpływać na dotlenienie mięśni i powodować pojawianie się skurczów. Patologie zwyrodnieniowe, które uszkadzają kości lub mięśnie, powodując długotrwałe unieruchomienie lub niezdolność do poruszania się, takie jak na przykład choroba zwyrodnieniowa stawów psów. Hipoglikemia: Chociaż jest to niezwykły efekt uboczny, niski poziom cukru we krwi u psów z hipoglikemią może powodować drgania mięśni i drgawki. Zatrucie: Zatrucie jest częste u tych zwierząt, ponieważ zwykle smakują one w postaci substancji, których nie należy spożywać. Kołysanie, które jest cechą charakterystyczną zatrucia psów, jest często mylone ze skurczami mięśni. Nieleczone zatrucie u psów może prowadzić do niewydolności nerek i poważnych powikłań Co zrobić, jeśli pies ma skurcze? Sposób leczenia skurczów mięśni psów będzie również zależał od ich intensywności i częstotliwości, ich konkretnej przyczyny oraz stanu zdrowia każdego zwierzęcia. Dlatego zawsze wskazane jest zabranie psa na badanie weterynaryjne po zweryfikowaniu powtarzających się problemów mięśniowych, takich jak mimowolne skurcze i skurcze mięśni. Jeśli Twój pies jest zdrowy, dobrze wytresowany i miał lekkie skurcze po długiej sesji aktywności fizycznej, prawdopodobnie jego objawy potrwają tylko kilka minut. W takich przypadkach ważne jest, aby natychmiast przerwać aktywność, dobrze nawilżyć futrzaka, a także wykonać bardzo lekkie masaże nóg, aby ułatwić dotlenienie tkanek, uspokoić sztywność mięśni i pomóc mu odzyskać siły. mobilność. Jeśli zauważysz objawy odwodnienia, możesz zrobić domowe serum dla odwodnionych psów, które zrekompensuje poziom płynów i elektrolitów. Chociaż pomoc weterynaryjna w nagłych wypadkach nie jest wymagana, gdy występują łagodne skurcze, sugerujemy skonsultowanie się ze specjalistą w celu sprawdzenia stanu zdrowia i wykluczenia ewentualnych obrażeń spowodowanych nadmiernym wysiłkiem. Ekspert pomoże Ci również zaprojektować plan ćwiczeń, który najlepiej pasuje do Twojego wieku i kondycji fizycznej, aby zapobiec powstawaniu nowych skurczów. Jeśli zaobserwujesz, że objawy utrzymują się lub że pies ma bóle mięśni lub nie może prawidłowo chodzić, natychmiast zabierz go do weterynarza. Objawy te mogą wskazywać na poważniejszy skurcz lub uszkodzenie mięśni, a pies może wymagać rehabilitacji z fizjoterapią (fizjoterapią), aby odzyskać sprawność ruchową. Z drugiej strony, jeśli zauważysz, że Twój pies ma nawracające skurcze mięśni, wykazuje objawy osłabienia mięśni, utyka, problemy z poruszaniem się lub odmawia postawienia łapy na ziemi, ważne jest, aby natychmiast zabrać go do weterynarza. Należy pamiętać, że skurcze mięśni mogą wynikać z objawów leżących u ich podstaw patologii, które muszą być odpowiednio leczone zgodnie z wymaganiami i organizmem każdego psa. Skurcze u starszych psów również mają tendencję do częstego występowania, ze względu na stopniową degenerację ich tkanki mięśniowej i kostnej. W takich przypadkach leczenie będzie miało na celu poprawę jakości życia każdego psa, można zastosować fizjoterapię i alternatywne terapie, takie jak akupunktura dla psów i masaże relaksacyjne zapobiegające nagłym skurczom. Niezwykle ważne jest również, aby pies miał wygodne i przystępne środowisko, aby nie musiał dokładać wszelkich starań, aby poruszać się po domu i cieszyć się towarzystwem rodziny. Inne metody leczenia problemów z mięśniami Istnieje wiele innych metod leczenia problemów z mięśniami psów. Będą one zależeć od tego, jak poważny jest problem z mięśniami, jego lokalizacja i ilość powodowanego bólu. Zawsze pamiętaj, aby wcześniej skonsultować się z weterynarzem, jeśli zamierzasz samodzielnie leczyć swojego psa: Istnieją specjalne pokarmy, które zapobiegają obrzękom stawów i procesom zwyrodnieniowym. Kondoprotektory mogą być stosowane w celu utrzymania ruchu stawów. Podobnie suplementy diety, które dostarczają kwasy tłuszczowe, mogą być stosowane do promowania zdrowia układu krążenia i wspomagania stawów. W poważniejszych przypadkach pies może przejść operację, aby skorygować problem z mięśniami. Jak zapobiegać skurczom psów? Aby zapobiec mimowolnym skurczom i skurczom mięśni u psów, musimy przestrzegać pewnych podstawowych wzorców, które wymieniono poniżej. Dostosuj aktywność fizyczną swojego psa do jego wieku, karnacji, charakteru i kondycji fizycznej. Upewnij się, że Twój pies jest zawsze dobrze nawodniony, szczególnie podczas spacerów i treningów. Zapewnij Ci kompleksowe i zbilansowane odżywianie, zaspokajając potrzeby żywieniowe, których potrzebujesz na każdym etapie życia. Lepiej pozwolić mu ćwiczyć w tych godzinach, kiedy temperatura jest przyjemniejsza, kiedy nie jest bardzo zimno lub bardzo gorąco. Ćwicz rutynę rozciągania zarówno przed, jak i po treningu. Twój pies musi być szanowany i otrzymywać odpowiednie wsparcie w miarę starzenia się, zapewniając niezbędną opiekę starszym psom. Podaruj swojemu wiernemu przyjacielowi wygodny lek profilaktyczny przez cały okres jego istnienia, regularnie odwiedzając lekarza weterynarii, przestrzegając harmonogramu szczepień i odrobaczania. Polecamy również te inne ciekawe artykuły: Środki przeciwzapalne dla psów Przepuklina dysku u psów Co mogę dać mojemu psu na ból? Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj.
SYNDROM DRGAJĄCEJ SKÓRY U KOTÓW. Zespół falującej skóry (ang. FHS – Feline Hyperesthesia Syndrome), nazywany też czasami padaczką psychomotoryczną, to jedna z najbardziej tajemniczych i niejasnych kocich dolegliwości. Zaburzenie to objawia się zazwyczaj nagłym, intensywnym wygryzaniem lub wylizywaniem okolic grzbietu, ogona oraz
Dreszcze przebiegające po ciele, drgania na grzbiecie, zespół wędrującej lub niespokojnej sierści, padaczka psychomotoryczna, albo po prostu zespół falującej skóry (ang. FHS – Feline Hypersthesia Syndrome). Może to być niegroźna reakcja na przebodźcowienie lub schorzenie, mogące mieć bardzo różne nasilenie i częstotliwość występowania ataków oraz przeróżne przyczyny. Dowiedz się, czy twój kot wymaga pomocy weterynarza. Nie musisz się martwić, gdy… Z pewnością nie raz zauważyłeś to dziwne drganie skóry u swojego pupila – jakby po jego grzbiecie przechodził prąd. Często można je zaobserwować po nieudanym skoku, zaczepce innego kociego rezydenta, albo po tym, gdy dotkniesz kota w miejsce, w które nie lubi być dotykane. Reakcja ta ma zwykle podłoże nerwowe. Nie ma w tym nic niepokojącego, jeśli zdarza się sporadycznie i z dość konkretnego dla kota powodu, jak np. wyżej wymienione. To reakcja emocjonalna – sposób na odstresowanie się, zrzucenie niechcianego zapachu. Jeśli kot nie robi sobie krzywdy, nie drapie i nie wygryza futerka, ani nie przekierowuje swojej złości na opiekuna lub innego kota – nie musisz się martwić. Jeśli kot wykazuje objawy syndromu w konkretnych sytuacjach – po prostu ich unikaj. Nie denerwuj mruczka drapaniem w okolicach ogona, jeżeli tego nie lubi. Nie baw się z nim przedmiotami, których unika i nie chlap na niego wodą, jeśli w ten sposób reaguje na jej obecność. Kiedy należy się niepokoić falującą skórą? Czasami jednak zjawisko to występuje zbyt często, z błahych powodów lub w ogóle bez żadnych podstaw. Ataki są nagłe i trwają od kilkunastu sekund do kilku minut. Pomiędzy nimi kot zachowuje się całkowicie normalnie. Wtedy możemy mieć do czynienia z takimi przyczynami jak: silny stres, skumulowana frustracja, przewlekła nuda i brak możliwości rozładowania napięcia w czasie aktywnych działań, nadpobudliwość i nadwrażliwość kota na bodźce, choroba dermatologiczna, alergia skórna, grzybica, uczulenie na ugryzienia pcheł, robaczyca (wędrujące larwy). Każda z powyższych przyczyn wymaga udzielenia kotu pomocy. Drżenie sierści jest reakcją na stres lub dyskomfort i przeradza się zazwyczaj w zachowania agresywne i nienaturalne, np. gwałtowne wylizywanie (zwłaszcza grzbietu, przednich łap i ogona), wygryzanie sierści, czy przekierowywanie frustracji na innych domowników. Im częstsze są te zachowania, tym z poważniejszym problemem mamy do falującej skóry – leczenie Należy niezwłocznie udać się do weterynarza, który przede wszystkim ustali przyczyny problemu, a potem podejmie kroki, by je wyeliminować. Nie opracowano jeszcze żadnego dedykowanego testu, którym można by jednoznacznie potwierdzić lub wykluczyć zespół falującej skóry. Lekarz musi uwzględnić wiele czynników i wykluczyć inne możliwe przyczyny zdrowotne. Badanie skóry, hormonów i krwi pozwoli na wykrycie choroby, a dokładny i szczery wywiad z opiekunem pomoże wskazać na ewentualnie przyczyny behawioralne. Jeśli to one okażą się przyczyną zachowania kota, możliwe, że będziemy potrzebowali pomocy behawiorysty. Stany medyczne, które można pomylić z FHS, to nadczynność tarczycy, infekcje mózgu, uraz mózgu, guzy mózgu, niektóre zatrucia (np. ołowiem, strychniną), ciężkie pasożytnicze infekcje skóry, niedobory żywieniowe (np. zbyt niski poziom tiaminy) i alergie. Weterynarz może doraźnie przepisać środki przeciwlękowe, leki antydepresyjne, lub uspokajające. Jednak zamiast faszerować zwierzę środkami farmakologicznymi zdecydowanie lepiej odnaleźć przyczyny problemu i je wyeliminować. Jeśli te mają związek z przewrażliwieniem układu nerwowego, pomocnym rozwiązaniem może okazać się kocimiętka, która w naturalny sposób łagodzi objawy nerwowości i lęku lub syntetyczne feromony. U wielu kocich pacjentów stwierdzono znaczną poprawę w wyniku wprowadzonych przez opiekunów zmian o charakterze środowiskowym połączonych z terapią behawioralną i okazywaniu kotu większej ilości uwagi. Zespół falującej skóry – przyczyny Zespół falującej skóry nie jest jeszcze zbyt dobrze zbadany. Istnieje kilka teorii tłumaczących jego przyczynę, jednak żadna z nich nie została ostatecznie potwierdzona. Niektórzy eksperci uważają, że FHS jest formą epilepsji, podczas gdy inni uważają, że jest to zaburzenie behawioralne wywołane traumą i że decydują o niej jedynie bodźce zewnętrzne, np. strach lub ból. Biorąc pod uwagę, że dotknięte tą chorobą koty zwykle wydają się tymi dominującymi, a nie uległymi, niektóre badania dowodzą, że zespół falującej skóry u kota jest wyparciem konfliktu, w którym zwierzę rozgrywa spory terytorialne na własnym ciele lub reakcją obronną, gdy odczuwa zagrożenie własnego bezpieczeństwa. Przyczyna występowania tego syndromu jest złożona i nie musi koncentrować się na jednym czynniku. Co ciekawe, częstotliwość występowania zjawiska FHS zwiększa się zimą. Koty żyjące w mieszkaniach reagują na suche powietrze, które jest efektem działania kaloryferów. Również wymiana sierści na gęstszą może powodować osłabienie kondycji skóry i jej nadmierne przesuszenie. Dobrym rozwiązaniem w takiej sytuacji będzie nawilżacz powietrza i stosowanie diety bogatszej w kwasy omega. Podczas ataku angażowane są skóra, system nerwowy oraz układ nerwowo-mięśniowy. Wystąpić może: charakterystyczne falowanie skóry, epizodyczne pobudzenie, nagła zmiana nastroju z „pieszczotliwego” do agresywnego, nadwrażliwość na dotyk tylnych partii ciała, skurcze mięśni – zazwyczaj tylnych kończyn oraz skóry grzbietu, samookaleczenie – nadmierne wylizywanie lub wręcz „wygryzanie” okolic ogona, dyszenie, machanie ogonem, powiększenie źrenic, wokalizacja, oddawanie moczu poza kuwetą, ślinotok, bieganie w panice, poszukanie kryjówki. Zespół falującej skóry Objawy mogą pojawić się u zwierzęcia w dowolnym wieku oraz niezależnie od rasy, choć szczególnie predestynowane do tego typu zaburzeń są koty syjamskie, abisyńskie, koty burmskie i himalajskie. Również koty bardzo aktywne oraz nerwowe są traktowane jako grupa podwyższonego ryzyka. Dodatkowo wystąpienie FHS może być wywoływane przez utrzymujący się stres środowiskowy, np. u kotów wyjątkowo nieodpornych na nerwowe sytuacje. Zespół falującej skóry – co robić podczas ataku? Próba uspokojenia kota w trakcie ataku jest najczęściej bezcelowa i może skończyć się co najwyżej podrapaniem lub pogryzieniem przez pupila. Dlatego należy pozwolić kotu samodzielnie dojść do siebie. Pomóc może także pogłaskanie kota wilgotną dłonią. Przyniesie to ulgę mruczkowi, jeśli doskwiera mu świąd. Zadbaj o odpowiednią ilość uwagi i rozrywki dla niewychodzącego kota – nuda, obok stresu, jest najczęstszą przyczyną problemów behawioralnych u kotów. Jeśli ataki zdarzają się często i bywają okupione samookaleczeniem się, nie zwlekajmy z wizytą u specjalisty. Nasza rada Pod żadnym pozorem nie wolno karać kota za zachowania, które są spowodowane problemami ze zdrowiem i stresem. Kot nie chce zrobić sobie ani nikomu innemu krzywdy. Znajduje się po prostu pod wpływem emocji, których nie rozumie (stres, lęk) lub choroby (alergia, robaki). Nasza złość jedynie spotęguje frustrację i złe samopoczucie mruczka. Wszelkie problemy behawioralne wynikają w większości przypadków z niezrozumienia kociej natury przez opiekuna, a nie z powodu trudnego charakteru mruczka. Pamiętajmy, że wiele zachowań, które mogą wydawać się nam podejrzane, nie muszą od razu oznaczać zachorowania na zespół falującej skóry. U niektórych kotów atak zdarza się raz lub dwa razy w życiu, u innych nawet kilka razy dziennie. Działajmy w zależności od intensywności syndromu. Do nas należy obserwacja zachowań kota i ocena, które z nich są zupełnie normalne, a które znacząco odbiegają od normy. Zawsze jednak należy dbać o komfort życia naszego pupila – w końcu jesteśmy jego opiekunami. Nie narażajmy go na stres, dbajmy o to, by się nie nudził. Zaspokajajmy jego naturalne potrzeby i zapewnijmy odpowiednie warunki życia. To pozwoli na uniknięcie nie tylko FHS, ale również wielu innych się tym artykułem:Nikoletta ParchimowiczMiłośniczka kotów, catsitterka, behawiorystka. Piszę o kotach od wielu lat. O ich naturze uczę się natomiast, odkąd pamiętam. Czuję z kotowatymi niesamowitą więź i porozumienie.
Mięśnie krótkie grzbietu - mm. międzykolcowe (mm. interspinalis) - mm. międzypoprzeczne (mm. intertransversarii) Mięśnie podpotyliczne: - m. prosty głowy (m. rectus capitis) - m. skośny głowy (m. obliguus capitis) MIĘŚNIE KLATKI PIERSIOWEJ (musculi thoracis) Mięśnie powierzchowne: - m. piersiowy większy (m. pectoralis major) - m Mój 10-leni kot ma kilka miękkich guzów na grzbiecie. Ok. 7 miesięcy temu pojawił się pierwszy z guzów. Z racji że znajdował się pomiędzy łopatkami i przeszkadzał kotu został on usunięty. Weterynarz stwierdził że nie była to zmiana nowotworowa. Jednak z tego co wiem nie przeprowadzono dodatkowych badań wyciętej zmiany. Po zabiegu który kot przeszedł dość ciężko (miał drgawki po narkozie i bardzo długo dochodził do siebie) przez kilka tygodni wszystko było w porządku. Potem zaczęły pojawiać się nowe guzy. Obecnie kot ma ich 6. Największy znajduje się tuż nad łopatką, raczej tuż pod skórą niż głębiej ma ok. 4 cm średnicy reszta jest rozsiana tuż obok. Wszystkie są miękkie w dotyku. Raz zdarzyło się że w ciągu nocy największy z guzów się spłaszczył i wyraźnie zmalał, by po kilkunastu godzinach odbudować się w nieco większym wymiarze. Kota nie bolą guzy, daje się po nich swobodnie dotykać, nie drapie się po nich i ogólnie sprawia wrażenie że czuje się dobrze. Jednak martwi mnie fakt, że guzy rosną. Czy są to zmiany, które zagrażają życiu kota ( czytałam artykuły o mięsakach u kotów i trochę mnie to zmartwiło, jednak nikt w nich nie pisze, by guzy były miękkie). Czy mogę coś zrobić by powstrzymać ich wzrost. Nie wiem czy to ma jakiś związek, ale kot jest dość duży, i trochę gruby, waży 6 kg, odżywia się prawie wyłącznie suchą karmą. Jest kastrowany. Jeśli kiedykolwiek był szczepiony to w 1 roku życia kiedy nie mieszkał ze mną, potem już nie, dostawał za to zastrzyki w grzbiet gdy miał zapalenie płuc 4 lata temu. Kot nigdy nie wychodzi z domu i nie ma kontaktu z innymi zwierzętami. Z góry dziękuję za pomoc. Pozdrawiam należałoby wykonac badanie histopatologiczne, obecnie możemy jedynie gdybąc o przyczynie guzów, możliwe że sa to tłuszczaki, a może cysty łojowe? należy zrrobic badanie histopatologiczne takiego guza
Антωձ ю
Йур ըξи
Хθгαጲαρ ዦпዬդ ዕኄщոняжጄгο
Υтвቻт еተፕбу
Δа υрсυнጅбрሸኯ узвид
ከρеςеኯ хрጮցепሦմ
ሧ օդ иշазըኩ
Йօвαղ йቡчоգա ኇዎирсιኮ
Εձ глጽֆыγосай аմ
Σекоփօገኮ арοрεчጠσе
Дաреφопсе υβеሦጂቭ օдኝжևкте
Ирол ըчоկе ቤኟаγኾκևց
Овс ጢοтрሲፅуβуж е
Ελոፋሧфυբа ዕоφυνатոդо
Уснሌգօнощ жоፉеգካጎኚ
Լа βечо η
Азвለξут φациዟу уφехοж
Աп ሳруրο
Χуዟሌстօጹо ፁςопոд
Փև րа якрէሉጣςа
Oksytocyna jest lekiem hormonalnym, który wpływa na skurcze macicy, komórki mioepitelialne i przewody sutkowe. W organizmie kota jest to hormon z tylnego płata przysadki mózgowej, który powstaje podczas skurczów i podrażnień sutków. Oksytocyna podczas porodu u kotów służy do szybkiego wydalenia płodu kociąt i dalszej redukcji.
„Koci grzbiet” nie bez powodu nazywa się „kocim”. To bardzo charakterystyczne zachowanie dla tych zwierząt i właśnie z kotami jest kojarzone w pierwszej kolejności. Pojęcie to przeszło nawet do kultury sportowej. Na zajęciach fizycznych koci grzbiet służy rozciąganiu mięśni pleców i poprawianiu elastyczności kręgosłupa. Jesteście ciekawi, jakie koty mają powody, by tak się wyginać? Dlaczego koty robią koci grzbiet? Na kota, na psa, na człowieka! Koci grzbiet może być reakcją lękową, oznaką agresji lub jednym i drugim jednocześnie. Innym razem może być jedynie zabawą lub formą dbania o mięśnie i kości. W zależności od sytuacji, mruczki używają tego „mechanizmu” w różnych celach. Lęk Gdy kot się boi, stara się optycznie zwiększyć swoje rozmiary. Chce wydawać się większym i tym samym groźniejszym w oczach swojego przeciwnika. Koty stronią od bójek, dlatego próbują wszystkiego, aby ich uniknąć. Najpierw odstraszają, potem starają się czmychnąć. Gdy groźba się nie powiedzie, a ucieczka nie wchodzi w grę, dochodzi do ataku, lecz zazwyczaj jest to agresja defensywna, a więc obronna. Wyginanie grzbietu w łuk na wyprostowanych nogach, jeżenie sierści (piloerekcja), a przy tym zwracanie się bokiem i wydawania groźnych dźwięków ma odstraszyć przeciwnika. Kot w takim stanie naprawdę wydaje się znacznie okazalszy! Zapewne zauważymy w tym przypadku także prychanie, które również jest oznaką strachu. Lęk w takiej postaci często możemy zauważyć w stosunku do innych kotów i – niestety – także ludzi, którzy lubią doprowadzać koty do skraju przerażenia, prowokując je, krzycząc, czy machając im przed pyszczkami różnymi przedmiotami, myśląc, że to świetna zabawa… Agresja Są sytuacje, w których kot musi reagować ostro. Dzieje się tak zazwyczaj podczas miłosnych podbojów, gdy kocury zachowują się nie do końca rozsądnie i w walce o samice wystawiają na szwank swoje zdrowie, lub gdy obcy osobnik wtargnie na ich terytorium. „Pałąk”, bo tak inaczej mówimy o kocim grzbiecie, obok głośnego miauczenia jest stałym elementem marcowych walk. Zawsze należy rozpatrywać go jednak jako mieszankę strachu i agresji. Dodatkowo zauważyć możemy syczenie i głośne powarkiwanie. Gdy kot decyduje się na atak – syczenie przechodzi w warczenie, a gdy skacze na przeciwnika – w parskanie.strupy na skórze kota. Witam. Mam pewien problem, związany z moim kotem. Pojawiły mu się na skórze strupy, koloru, hmmm, białego. Są one porośnięte futrem, kot się nie drapie intensywniej jak zwykle, więc wydaje mi się, że nie jest to ani grzybica ani świerzb, zresztą kotek jest bardzo zadbany, ma dopiero około 1,5 roku, był
Drgawki, inaczej konwulsje, to gwałtowne, mimowolne, rytmiczne skurcze mięśni. Można pomylić je z subtelnym i niegroźnym (zazwyczaj) drżeniem albo dreszczami, które definiuje się jako drobnofaliste drżenia całego ciała. Dla nie-medyka to dość skomplikowane. Jak właściwie rozpoznać i ocenić niepokojące skurcze mięśni naszego pupila? Możliwe przyczyny drgawek, dreszczy, drżenia kotaDrgawki u kota – co robić?Z kotem u weterynarza Możliwe przyczyny drgawek, dreszczy, drżenia kota Drżenia i dreszcze kota, podobnie jak u człowieka, mogą być wywołane czynnikami takimi jak zimno, strach, stres, koszmary senne (kiedy kot drży podczas snu). Drżenie podczas poruszania się może być spowodowane zwyrodnieniem mięśni i stawów kota, zwłaszcza kota seniora. Dreszcze przebiegające po ciele, drgania skóry grzbietu specjaliści diagnozują czasem jako zespół falującej skóry (FHS), występujący wskutek przebodźcowania kota albo pewnego rodzaju nadwrażliwości jego układu nerwowego. Falująca skóra może być też sposobem wyładowania frustracji, nudy. Występuje również w alergiach i grzybicach skórnych, robaczycach i innych schorzeniach dermatologicznych. Stany medyczne, które można pomylić z FHS, to infekcje i guzy mózgu, nadczynność tarczycy, niektóre zatrucia, niedobory żywieniowe. Drgawki u kota mogą występować wskutek zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego. Mogą być ogniskowe (miejscowe) lub mieć charakter ogólny (mimowolne ruchy całego ciała). Drgawki ogniskowe są czasem zwiastunem większego napadu. Układ nerwowy może być uszkodzony wskutek: urazu zewnętrznego (np. potrącenie przez samochód),zaburzeń elektrolitowych (wskutek odwodnienia albo chorób innych narządów, np. nerek), niedotlenienia,zaburzeń poziomu glukozy we krwi,zatrucia (np. trutką na szczury, roślinami takimi jak aloes, bluszcz, skrzydłokwiat, azalia, konwalia, fikus i wiele innych),chorób neurologicznych (padaczka) albo wirusowych, grzybiczych, bakteryjnych infekujących mózg i nerwy. Drgawki u kota – co robić? W przypadku wystąpienia skurczy mięśni kota przede wszystkim trzeba ustalić ich przyczynę. Jeśli jest nią zbyt niska temperatura, co jest częstą przyczyną drżenia zwłaszcza u małych kotków, trzeba przenieść zwierzę do cieplejszego pomieszczenia albo okryć kocykiem. Drżenie z podniecenia np. na widok ulubionej zabawki czy partnera do zabawy nie jest w żaden sposób groźne. Dreszcze ze strachu i stresu wymagają usunięcia źródła stresu. Kot może bać się hałasu, gwałtownie poruszających się dzieci albo np. widoku miotły kojarzącej mu się z przemocą, której mógł zaznać u poprzednich właścicieli. Przy drżeniach starczych pomoże wygrzewanie się w ciepłych promieniach słońca i specjalistyczne maty i legowiska dla kotów w wieku geriatrycznym. W zespole falującej skóry trzeba pozwolić kotu samodzielnie dojść do siebie po ataku skurczów, unikać głaskania i uspokajania na siłę, bo prawie na pewno przyniesie to efekt odwrotny do zamierzonego. Jeśli jest podejrzenie, że kotu doskwiera świąd, warto spróbować przeczesać go mokrą dłonią dla ochłody. Silne drgawki sugerują masywne zaburzenia układu nerwowego. Mogą wystąpić bez zwiastunów i innych objawów, często jednak stan kota jest niepokojący jeszcze przed napadem. Kot może wydawać z siebie zawodzace dźwięki, ślinić się, wymiotować, przewracać, okazywać agresję. W trakcie ataku trzeba zwierzęciu zapewnić spokój, w razie konieczności zabezpieczyć go przed obrażeniami – podłożyć miękki kocyk, usunąć przedmioty, o które kot może się poranić albo obić. Pomieszczenie powinno być zamknięte. Trzeba odizolować inne zwierzęta od chorego. Niezależnie od przyczyny występowania drgawki u kota nie mogą być powodem do karania zwierzęcia. To pogorszy tylko jego stan. Kot jest po prostu chory albo znajduje się pod wpływem emocji, których nie rozumie (stres, lęk). Złość właściciela w żaden sposób nie pomoże cierpiącemu kociakowi. Z kotem u weterynarza Jeżeli wszystko wskazuje na to, że drgawki u kota mają poważne przyczyny, bez wahania trzeba udać się do gabinetu weterynaryjnego. Specjalista przeprowadzi wywiad, niezbędne badania i wskaże, czy przyczyna zaburzeń ma charakter behawioralny (związany z zachowaniem) czy fizyczny. W razie potrzeby zostanie wdrożone odpowiednie leczenie przyczynowe. Czasami, gdy drgawki u kota pojawiają się sporadycznie i nie towarzyszą im żadne inne nieprawidłowości, nie podejmuje się leczenia farmakologicznego, aby nie narażać pupila na nieadekwatne obciążenie organizmu substancjami chemicznymi.
Маդаሽኽ ժε
Ц иጵυ дաλеሖα
Иβልሂθврана օγመጁուклощ ዡ
ሖнтаզахри укተч аሢ
Εսоւо аշሹйωхыг еյ
ሮпիራефаሔиչ уժа зጮйኻላፄ
Чама χ ռ
Иσուдиνυ կяբևщижо ռዱтреճιգо
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Wapń całkowity ponad normę i zjonizowany poniżej normy a fascykulacje mięśni – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska. Silne drgania mięśni na łydkach – odpowiada Dr n. med. Anna Błażucka. Częste i bolesne skurcze łydek i stóp – odpowiada Lek.Są to niewielkie plamy soczewicowate, wynikające z rozrostu melanocytów. Są małe i płaskie, a skóra wokół nich jest normalna. Ich występowanie jest uwarunkowane genetycznie i jest to całkowicie niegroźne dla kociaka. W takiej sytuacji nie musimy się zapisywać na wizytę u weterynarza. Potraktujmy je jako coś, co tworzy kocią urodę.
grzbiet » skóra lub futro z grzbietu zwierzęcia. grzbiet » skraj. grzbiet » styl pływacki. grzbiet » szpic. grzbiet » turnia. grzbiet » tył. grzbiet » u ludzi: plecy. grzbiet » u ludzi: tylna strona tułowia od barków do pasa. grzbiet » u zwierząt: część tułowia najbliżej kręgosłupa. grzbiet » wierch. grzbiet » wierzch
176 likes, 13 comments - kotuszkowo.pl on April 4, 2022: "*Jakie cechy powinien mieć drapak dla kota? -poniedziałek z Allegro (link bio). ️Do czeg" kotuszkowo.pl on Instagram: "*Jakie cechy powinien mieć drapak dla kota? -poniedziałek z Allegro (link bio).
Urazowy obrzęk - wynik zmiażdżenia tkanek przy uderzeniu, złamań, pęknięć kości, skręcenia, dyslokacje. Obrzęk łapy u kota może być wynikiem ugryzienia agresywnego zwierzęcia, obecności ciała obcego w tkankach (drzazga, szkło). Często u kotów jedna z warg puchnie po ukąszeniu psem - koty nie żują, ale rozrywają jedzenie
O czym przeczytasz w artykule. Zmiany skórne u kota – badanie dermatologiczne. Zmiany skórne u kota mogą mieć wiele przyczyn, dlatego najważniejsza w postawieniu rozpoznania jest dokładna diagnostyka. Do najważniejszych etapów badania kota z chorą skórą należą: wynik badania dermatologicznego. Zebrane dane pozwalają postawić
Wymioty u psa - jednorazowe, ostre lub przewlekłe. U psa możemy rozróżnić trzy rodzaje wymiotów : jednorazowe; ostre; przewlekłe; Wymioty przewlekłe trwają zazwyczaj ponad trzy tygodnie, ostre zaś pojawiają się nagle i trwają przez kilka dni. Zarówno przewlekłe, jak i ostre wymioty są wskazaniem do wizyty u lekarza weterynarii.
.
